drukowanachatka

  Z okazji zbliżającego się Roku 2018 życzę Wam wszelkiej pomyślności, sił i odwagi do spełniania marzeń oraz dużo, naprawdę dużo czasu na czytanie :)))))

  Na Zygmunta Miłoszewskiego natknęłam się już jakiś czas temu. Wtedy mój wybór padł na "Domofon". Zachwycona lekturą stałam się fanką autora. Wiedziałam, że to, co wyjdzie spod jego pióra będzie grzechu warte, a przeczytania to już na pewno. "Jak zawsze" odbiega od tego do czego mnie przyzwyczaił pisarz. Nowa powieść miała zaskoczyć jego wielbicieli i tak też się stało. Czy istnieje na świecie ktoś, kto będąc w wieku mocno dojrzałym, nie chciałby na nowo przeżyć młodości. Ze swoim naznaczonym doświadczeniami rozumem wskoczyć znów w młode i żwawe ciało? Taka sytuacja dotyczy naszych bohaterów, którzy świętując swoją pięćdziesiątą rocznicę ślubu, najpierw oddają się wspomnieniom i gdybaniom, co by zrobili lepiej, na co zwrócili większą uwagę, czego żałują, a czego nie. Rankiem budzą się w nieznanym mieszkaniu, w nieznanej rzeczywistości, ale za to w świetnie znanych choć nieco zapomnianych ciałach. Znów są pięćdziesiąt lat młodsi. Sytuacja zdawałaby się być bajko

To już definitywnie ostatnie nabytki w tym roku. Dziś całkowicie po polsku: Trwają przygotowania do świąt. Na osiedlu położonym na obrzeżach Krakowa lśnią tysiące świateł. Tylko dwa domy stoją ciemne. Przedwojenna willa i niewielki budynek obok niej. Antek Milewski wraca do domu po latach. Zostawia za sobą porażkę życiową i chce zacząć wszystko od nowa. Kiedy przekracza próg starej willi, wracają dawne wspomnienia. Zaczyna rozumieć, że nie odnajdzie spokoju, dopóki nie rozwiąże tajemnicy z przeszłości. Dlaczego kochający ojciec nagle porzucił żonę i dziesięcioletniego syna? Czemu nigdy nie próbował naprawić błędu? W małym jednorodzinnym domu nie obchodzi się świąt Bożego Narodzenia, bo kojarzą się z tragicznym wypadkiem. Magda Łaniewska i jej dwaj bracia zawsze wtedy wyjeżdżają do ciepłych krajów. Ale tym razem staną przed wielkim wyzwaniem. Będą musieli zorganizować prawdziwą Wigilię. Nie wszystko pójdzie zgodnie z planem. Nie każdy człowiek okaże się wart pokładanego w nim zaufan

 Gdybym przy wyborze książki do przeczytania sugerowała się tylko tytułem, nigdy bym nie sięgnęła  po najnowszą prozę pani Przybyłek. Tytuł jak dla mnie brzmi dość ckliwie, zdaje się przepowiadać powieść o charakterze mdłego i oklepanego romansu. Co więc skłoniło mnie do wzięcia tego tomu w ręce? Otóż przepiękna okładka i nazwisko autorki. Agatę Przybyłek czytam od jej pierwszej książki. I szczerze przyznam, że jedne podobały mi się bardziej, inne trochę mniej. Niemniej zawsze były na plus. Natomiast ta powieść, to jak dla mnie mistrzostwo świata. Nie boję się powiedzieć tego głośno, że jest to najlepsza książka tej pisarki. Owszem, mamy tu romans, bez tego nie byłoby dobrej obyczajówki, ale nie na nim opiera się całokształt. Laura jest świeżo upieczoną panią psycholog. Przyjeżdża na wieś, aby w spokoju odpocząć przed powakacyjnym nawałem pracy przy doktoracie, który zamierza zrobić. Przypadkowe spotkanie z Alkiem, mieszkańcem owej wsi powoduje, że w Laurze budzi się uśpiona dawn

  Wesołych, spokojnych i mega zaczytanych Świąt. Niech każdy z Was pod choinką znajdzie wymarzoną książkę lub oczywiście książek stos:)

Jesień to moja ulubiona pora roku. Nie tylko moja - bohaterka powieści Hania, również ją lubi. Mimo że ma prawie czterdzieści lat, zbiera kasztany pasjami, niczym mała dziewczynka. Hania wychowywała się w domu dziecka. Teraz jest mężatką i matką nastoletniej córki. Wydawać by się mogło, że ma życie jak w bajce. Mąż Andrzej zarabia dużo, więc wystarcza im na wszystko i Hania nie musi pracować. Prowadzi dom i wiedzie wygodne życie. Pozornie jest szczęśliwa. Nie ma jednak szczęścia bez cienia. Niby nie może na nic narzekać, ale ciężko się żyje w trójkącie. I bynajmniej nie chodzi o to, że Andrzej jest jej niewierny. Hania jest jedyną kobietą w jego życiu, ale nieustannie towarzyszy jej obecność byłej żony męża, Katarzyny. Kobieta ta od dawna już nie żyje, niemniej jej osoba towarzyszy im na każdym kroku. Andrzej wciąż porównuję Hankę do Kasi. W tym porównaniu oczywiście wypada gorzej. Tamta wszystko robiła lepiej, dokładniej, szybciej. Lata od jej wypadku upływają, a żal mężczyzny za

To już chyba ostatnie nabytki przed świętami. Chociaż kto wie? Może jeszcze coś do domku przytarmoszę;)    Uważaj, o co prosisz, bo możesz to otrzymać… Nigdy nie pozwolę ci odejść… Callie ginie w wypadku samochodowym, a niewyjaśnione okoliczności jej śmierci dodatkowo pogłębiają rozpacz zdruzgotanych rodziców… Tymczasem jej serce zostaje przeszczepione Jennie, która dostaje od życia drugą szansę. Wdzięczna za ten nieoceniony podarunek, Jenna nawiązuje kontakt z rodzicami dawczyni, jednak wkrótce odkrywa, że idealna rodzina Callie skrywa wiele mrocznych sekretów. Co tak naprawdę stało się z jej młodszą siostrą, Sophie, która podobno przebywa za granicą? Co ukrywa Nathan, były narzeczony Callie? Jak naprawdę zginęła kobieta, dzięki której Jenna nadal oddycha? Bohaterka postanawia odkryć prawdę za wszelką cenę, stawiając na szali relacje z bliskimi, zdrowe zmysły, a nawet własne życie.   Poznaj historię Heleny Cholewickiej, jednej z najwybitniejszych polskich baletnic XIX stulecia.

 Kto był choć raz w Kazimierzu Dolnym wie, że jest to niezwykle klimatyczne miasto, wręcz magiczne. Miasteczko, do którego chce się wracać. Ze mną było to samo. Oczywiście nie zawsze ma się czas na podróże, ale na szczęście powstała tak książka jak "Spacer nad rzeką", dzięki której jeszcze raz odwiedziłam miasto, w którym tak wiele osób jest zakochanych. Autorka opisuje scenerię  tak obrazowo, że czuje się namacalnie każde tchnienie tego miejsca. Nie o Kazimierzu jednak jest ta powieść, chociaż on stanowi piękną jej oprawę. Zosia, młoda mężatka przyjeżdża z Warszawy do Kazimierza  niejako na zesłanie.  Jest w ciąży i jej mąż, Paweł, z zawodu lekarz chce, by przyszła matka miała wszystko, co najlepsze. Czyli zdrowe powietrze, wypoczynek i opiekę. Sam z racji częstych dyżurów nie może zająć się Zosią tak jakby tego chciał. Na zesłaniu na prowincji Zosia zostaje serdecznie przyjęta przez  rodzinę Pawła oraz czule zaopiekowana. Po bardzo niedługim czasie zesłanie nie jest dla

Lubicie podróże?  Ja bardzo. A jeszcze bardziej lubię te podróże w czasie, mimo że mogę je odbywać tylko na łamach powieści. Ale tak móc odwiedzić naprawdę np. XIX - wieczny Londyn lub Paryż? Sprawdzić jak żyli ludzie w XVII, XVIII wieku?.. Eh, marzenia. Ale za to wraz z bohaterką powieści Alexandry Bracken możemy przeżyć niezapomniane przygody, zarówno na statku, jak i na lądzie, odwiedzić pustynie, dżungle oraz duże miasta. Etta jest młodziutką skrzypaczką, wychowywaną przez matkę i nauczycielkę skrzypiec, Alice. Podczas koncertu konkursowego, dzięki któremu miały się otworzyć przed dziewczyną bramy sławy, dzieje się coś dziwnego. Za sprawą wielkiego hałasu Etta trafia do tunelu, gdzie zostaje wciągnięta niczym w wir. Budzi się na statku, w dziwnym ubraniu. Jak się okazuje jest wiek osiemnasty, a ona wraz z towarzyszącą jej dziewczyną, Sophie płyną do Nowego Jorku, aby spotkać się z nestorem rodu Ironwoodów. Statek, którym płyną został napadnięty przez piratów. Jeden z nich ma

Niech ktoś zabierze ode mnie kartę biblioteczną! Chociaż jedną (operuję bowiem trzema) Pożyczam książki szybciej niż czytam. Oddaje jedną, przynoszę trzy. I z żadnej nie jestem w stanie zrezygnować. A czasu co raz mniej. Ale powiedzcie sami, czy można nie przynieść takich cudowności do domu? Dobrze, że niedługo święta, będę mogła nadgonić trochę czytanie.    Eliza jest terapeutką. Podczas wielogodzinnych sesji zagląda w głowy swoich pacjentów. Pewnego dnia orientuje się, że ktoś ją śledzi. Teraz to do jej życia zagląda obcy człowiek. Kiedy Eliza szuka pomocy, nikt jej nie wierzy. Tymczasem ON wie już o niej wszystko. Ma listę. Eliza jest na niej trzecia.    W małym, sennym miasteczku tylko na pozór niewiele się dzieje. Malownicza kamienica z mansardą, której szczyt zdobią dwa zamyślone anioły zwane Serafinami, skrywa pod swym dachem niejedną tajemnicę. Nieprzewidziane okoliczności sprawiają, że Lena, dziewczyna pełna marzeń i wiary w przyszłość, zostaje jej nową lokatork

  Aura za oknem skłania do spędzania każdej wolnej chwili pod kocykiem z książką w ręku. Na długie wieczory wówczas najlepiej się sprawdza albo świetny kryminał albo jakiś rozweselacz. Nie stronię od żadnej z powyższych rodzajów powieści. Tym razem jednak padło na komedię. I to jak się okazało przezabawną komedię pomyłek. Ewa jest lekarką. Mieszka z dziadkami w domu jednorodzinnym , a właściwie w dwóch domach jednorodzinnych, albowiem starsi państwo, nie mogąc dojść do porozumienia w żadnej praktycznie sprawie zamieszkali osobno. Na szczęście na terenie ich działki stoją dwa domy. Dziadkowie ciągle ścierają się ze sobą, kłócą, nie przebierając w słowach. Niby mieszkają osobno, a jednak razem. Ewa jest często katalizatorem pomiędzy nimi, ale jest to dla niej niejednokrotnie zbyt męczące i stawia ją zwykle w niezręcznej sytuacji. Gdy poznaje Adama, przystojnego dentystę nie jest miła. Niewyparzony język odziedziczyła zapewne po którymś przodku. Od razu zaczęła od krytyki, i biednemu

Nie spodziewałam się, aż tak małego odzewu na konkurs, w którym oprócz zgłoszenia nic więcej nie trzeba było zrobić. No ale... widocznie proponowane książki były mało interesujące. Tym, co się zgłosili dziękuję i jednocześnie żałuję, że wszystkich nie mogę uszczęśliwić. Spośród zgłoszeń miałam wylosować zwycięzcę, jednak z racji ich niewielkiej ilości losowanie nie ma sensu. Ale nie martwcie się. Zwycięzca jest! Poprosiłam moją córkę, aby podała liczbę od jednego do trzech.  Padła jedynka. Jako pierwsza zgłosiła się Karolajna więc  to do niej książka wędruje. Karolajno poproszę o Twoje dane do wysyłki.(może być na adres mailowy umieszczony w zakładce - kontakt) "Porozmawiaj z księżycem " jest Twoja:) Dziękuję wszystkim za udział, a zwyciężczyni gratuluję:)))