Przejdź do głównej zawartości

Nic o mnie nie wiesz

  Można spędzić ze sobą naprawdę sporo lat i"niewiele o sobie wiedzieć. Tak właśnie jest w przypadku bohaterów "Nic o mnie nie wiesz|" Powieść ta to niewątpliwie kolejny thriller, który zasługuje na miano doskonałego. Od pierwszej strony wciąga i nie puszcza aż do końca.

Rebecca i Paul to małżeństwo z dwudziestoletnim stażem. Z pozoru idealne; jest i miłość i szacunek, marzenia o wspólnym domu i pies jako substytut dziecka. Niestety większość tego życia to pozory. Obydwoje mają za sobą traumatyczne przeżycia związane z dzieciństwem. Paul korzysta z usług terapeuty, a Rebecca wspomaga się lekami, których  optymalne dawkowanie znacznie przekracza. Co tu dużo mówić, jest po prostu uzależniona. Gdy praktycznie jednocześnie traci pracę i dowiaduje się o nie całkiem uczciwych postępkach męża popada w stan otępienia i jednoczesnej obsesji. Zaczyna podejrzewać Paula o straszne rzeczy, a tymczasem sama popełnia straszliwy czyn. Jak się wyplątać z pajęczyny kłamstw, niedomówień i podejrzliwości, jeśli własny umysł płata figle?  O odstawieniu leków nie ma mowy,co więcej dawki są coraz większe. Co jest prawdą, a co fikcją wykreowaną przez omamy wywołane silnymi lekami? 

"...Czekam, co będzie dalej i czy Paul przyłapie mnie na kłamstwie, ale najwyraźniej jest jest zanadto pochłonięty własnym krętactwem, by zauważyć, że coś jest nie tak. Każdy dzień to walka o zachowanie pozorów powrotu do normalności..."

 Dodatkowym utrudnieniem w drodze do normalności jest również dwójka detektywów, którzy prowadzą śledztwo w sprawie zaginięcia dwóch kobiet. Okazuje się, że obie zaginione są znane zarówno Rebece jak i Paulowi. Co się z nimi stało i nasze przeurocze małżeństwo miało coś wspólnego z ich zaginięciem?


Książka napisana jest w sposób brawurowy. Napięcie rośnie z każdą stroną i mamy wrażenie, że już już osiągnie apogeum, po czym nieco słabnie, by za chwilę znów wnieść się na wyżyny.

Oczywiście nie mogę nie wspomnieć o zakończeniu. Zaskakuje. Miażdży.Wbija w fotel.


Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kachna

Kachna jest młoda. Kachna jest pogubiona. Kachna jest zbuntowana. Tytułowa bohaterka jest dziewczyną z przeszłością  i to nie byle jaką. Wychowywana przez ojca dla którego była ważna tylko reputacja i kariera, popada w konflikt z prawem, na skutek czego trafia do poprawczaka. Po wyjściu na wolność nie potrafi odnaleźć się w świecie. Na szczęście pojawia się tajemniczy Karol, który niczym dobry duch zabiera ją do osady, miejsca niesamowitego, oderwanego od rzeczywistości a jednak jak najbardziej normalnego. Dziewczyna ma tam przebyć swoją resocjalizację, poukładać swoje sprawy. Pomóc ma jej w tym prowadzenie dziennika, w którym ma zapisywać swoje myśli, spostrzeżenia. Kachna na początku nikomu z mieszkańców osady nie ufa. Nie rozmawia z nikim oprócz Karola,lecz jej miłość do książek skłania ją do wizyty w miejscowej bibliotece. Tam zaprzyjaźnia się z Wolfangiem, który okaże się dla niej nie tylko bratnią duszą.Kachna dostrzega też, że pisanie sprawia jej pewną przyjemność. Od tego mome
16 komentarzy
Czytaj więcej

Lata miłości

Po ten tytuł sięgnęłam głównie dlatego, iż akcja rozgrywa się  w czasach gdzie królowały Dzieci Kwiaty.  A ja mam sentyment do hipisów. Na początku poznajemy Celeste, która stoi u progu kariery wokalnej. Wszystko w jej życiu kręci się wokół śpiewu.  I to ta chęć zrobienia kariery, zdobycia sławy częściowo zrujnowała jej życie. Tak przynajmniej sama sądzi. Podczas jednej z szalonych nocy  pod wpływem LSD bierze udział w imprezie. Poddaje się narkotykowemu zatraceniu i uprawia seks ze świeżo poznanym piętnastolatkiem, Theodore. Owocem tej nocy jest jej córka, Lana, którą wychowuje samotnie. Stara się trzymać ją jak najdalej od  świata muzyki, chociaż wie, że dziewczynka odziedziczyła po niej piękny głos.  Całe dzieciństwo wmawiała córce, że tylko nauką i wykształceniem coś osiągnie. Lana nie ma więc przyjaciół, ani żadnych przyjemności na jakie mogą sobie pozwolić jej rówiśnicy. Po latach, gdy dziewczyna staje się kobietą, do Londynu przyjeżdża on, Theodore. Teraz właściciel winnic na p
3 komentarze
Czytaj więcej

Pasjans

Tori jest pesymistycznie nastawioną do życia pesymistką. Buntuje się przeciwko wszystkiemu. Na niczym jej nie zależy. Nie lubi towarzystwa.  Z nikim  praktycznie nie rozmawia. Zaledwie toleruje jedną z koleżanek z klasy, wysłuchuje jej opowieści o chłopcach, modzie i wszystkich rzeczach, które powinny interesować  typowe nastolatki. Cóż, Tori nie jest typowa.  Ma właściwie jedną pasję - prowadzi bloga i jemu poświęca każdą chwilę. Wszystko się zmienia gdy do jej szkoły  zaczynają uczęszczać dwaj chłopcy; jej dawny przyjaciel z dzieciństwa Lukas i nieznany jej Michael. Obaj starają się za wszelką cenę trzymać blisko Tori, chcą się zaprzyjaźnić. Dziewczyna jest raczej nieufna, przecież przyjaźń jej nie interesuje. Razem z pojawieniem się w jej życiu owych chłopców w szkole dzieją się dziwne rzeczy. Ktoś założył stronę internetową pod nazwą Pasjans. Za pomocą tej strony przekazuje uczniom filmiki, wiadomości, organizuje imprezy. Tori jest zaniepokojona, każda wiadomość od Pasjansa
2 komentarze
Czytaj więcej