Przejdź do głównej zawartości

Ostatnia wola

Okładka książki Ostatnia wola  Ostatnia wola to kryminał w stylu Agathy Christie. Ta rekomendacja wydawnictwa w zupełności mi wystarczyła do sięgnięcia po tę powieść. I rzeczywiście pozycja ta oddaje klimat spotykany u brytyjskiej królowej kryminałów.
W roku 1938 Wirydianna Korzycka zaprasza na sylwestra członków swojej rodziny. Na ostatnią noc w roku planuje swoją śmierć. Zdając sobie sprawę, że niedługo już pożyje chce sama decydować o tym kiedy i jak umrze. Zaproszeni goście słabo się znają i raczej się nie lubią. Każdy liczy na spadek. Przyjmując ich kolacją starsza pani nie szczędzi im złośliwości:
"....Wando, a ty czym wypełniasz nadmiar wolnego czasu?Biegasz na wszystkie nabożeństwa?Że pieczesz ciasto, to wiem, widome znaki to potwierdzają. Ostatnio kiedy cię widziałam, byłaś o jedną 
trzecią szczuplejsza. Tyjąc w takim tempie, nadasz sie na barykadę  w razie wojny. Raz w życiu
będzie  z ciebie jakiś pożytek..."

Bardzo szybko goście odnajdują zwłoki ciotki oraz, co jest dla większości niespodzianką jednego z kuzynów.
Wszyscy czekają na prawnika, który ma odczytać testament, a także na policję, aby wszczęła śledztwo.
Wszystko to jest utrudnione przez zamieć śnieżną i brak prądu oraz niedziałających lini telefonicznych.
swoje prywatne śledztwo zaczyna prowadzić zakonnik, ojciec Aleksander oraz małoletnia córka pisarki romansów.
Wszyscy oczywiście są podejrzani. Zanim pojawią sie stróże prawa, zakonnik wysuwa zasakujace konkluzje.
Książkę  czyta się bardzo przyjemnie. Powieść  ma niesamowit ą atmosferę, jest łatwa w odbiorze.
Polecam wszystkim miłośnikom kryminałów i nie tylko.
Ja natomiast zaczynam się rozglądać za innymi pozycjami pani Szwechłowicz.



Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję wydawnictwu Prószynski i S-ka.

Komentarze

  1. Brzmi bardzo interesująco. Może się skuszę :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Lubię kryminały. Będę pamiętać o tej książce, choć w poznawaniu twórczości A. Christie też mam dość spore zaległości.

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie lubię kryminałów retro. Wolę te osadzone we współczesnych realiach.

    OdpowiedzUsuń
  4. Książka bardzo przypadła mi do gustu, ale polecam Ci Agatę Christie - ona jest jedyna i niepowtarzalna :)

    OdpowiedzUsuń
  5. To prawda Agatha Christie jest niepowtarzalna:)

    OdpowiedzUsuń
  6. Agathę Christie lubię, choć czytałam tylko dwie książki. Jeśli porównanie jest prawdziwe - biorę w ciemno!

    OdpowiedzUsuń
  7. "Ostatnia wola to kryminał w stylu Agathy Christie. " - pierwsze zdanie, a ja już wiem, że to coś dla mnie!!! :D

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kachna

Kachna jest młoda. Kachna jest pogubiona. Kachna jest zbuntowana. Tytułowa bohaterka jest dziewczyną z przeszłością  i to nie byle jaką. Wychowywana przez ojca dla którego była ważna tylko reputacja i kariera, popada w konflikt z prawem, na skutek czego trafia do poprawczaka. Po wyjściu na wolność nie potrafi odnaleźć się w świecie. Na szczęście pojawia się tajemniczy Karol, który niczym dobry duch zabiera ją do osady, miejsca niesamowitego, oderwanego od rzeczywistości a jednak jak najbardziej normalnego. Dziewczyna ma tam przebyć swoją resocjalizację, poukładać swoje sprawy. Pomóc ma jej w tym prowadzenie dziennika, w którym ma zapisywać swoje myśli, spostrzeżenia. Kachna na początku nikomu z mieszkańców osady nie ufa. Nie rozmawia z nikim oprócz Karola,lecz jej miłość do książek skłania ją do wizyty w miejscowej bibliotece. Tam zaprzyjaźnia się z Wolfangiem, który okaże się dla niej nie tylko bratnią duszą.Kachna dostrzega też, że pisanie sprawia jej pewną przyjemność. Od tego mome

Nabytki biblioteczne (131)

 Dawno nie chwaliłam się moimi zdobyczami. Nie oznacza to bynajmniej, że przestałam odwiedzać bibliotekę. Co to, to nie. Jednak jakoś coraz mniej czasu mam na wszystko, a ten poświęcony na czytanie mocno mi się skurczył. Nad czym bardzo ubolewam. Ostatnio jednak przytargałam kilka wspaniałości, więc spieszę z chwaleniem się: Paryż, 1940 rok. Trzy krawcowe próbują prowadzić możliwie normalne życie w okupowanym przez nazistów mieście. Każda z nich ma pewien sekret. Poraniona przez wojnę Mireille działa w ruchu oporu; Claire została uwiedziona przez niemieckiego oficera; Vivienne zaangażowała się w coś, o czym nikomu nie może opowiedzieć… Wojna zmusza trzy młode kobiety do podejmowania niełatwych decyzji, a skrywane tajemnice narażają je na ogromne niebezpieczeństwa. Przyjaciółki wspierają się, wierzą, że są wobec siebie lojalne, lecz czy nie grozi im zdrada? Czy przetrwają ten okrutny czas, a więzi między nimi pozostaną nienaruszone? Dwa pokolenia później Harriet, angielska

Lata miłości

Po ten tytuł sięgnęłam głównie dlatego, iż akcja rozgrywa się  w czasach gdzie królowały Dzieci Kwiaty.  A ja mam sentyment do hipisów. Na początku poznajemy Celeste, która stoi u progu kariery wokalnej. Wszystko w jej życiu kręci się wokół śpiewu.  I to ta chęć zrobienia kariery, zdobycia sławy częściowo zrujnowała jej życie. Tak przynajmniej sama sądzi. Podczas jednej z szalonych nocy  pod wpływem LSD bierze udział w imprezie. Poddaje się narkotykowemu zatraceniu i uprawia seks ze świeżo poznanym piętnastolatkiem, Theodore. Owocem tej nocy jest jej córka, Lana, którą wychowuje samotnie. Stara się trzymać ją jak najdalej od  świata muzyki, chociaż wie, że dziewczynka odziedziczyła po niej piękny głos.  Całe dzieciństwo wmawiała córce, że tylko nauką i wykształceniem coś osiągnie. Lana nie ma więc przyjaciół, ani żadnych przyjemności na jakie mogą sobie pozwolić jej rówiśnicy. Po latach, gdy dziewczyna staje się kobietą, do Londynu przyjeżdża on, Theodore. Teraz właściciel winnic na p