Przejdź do głównej zawartości

Dotyk

  Po ostatniej książce pani Gołębiewskiej "Zmysły", która przypadła mi do gustu, zapragnęłam poznać  "Dotyk".

Miałam nadzieję, że i ta książka mnie oczaruje. Czy tak się stało? Przekonajmy się.

Majka to zwariowana, uwielbiająca ryzyko młoda kobieta. w przeszłości miała spore problemy z prawem. Teraz, jak sama twierdzi jest grzeczna. Z dwójką swoich najlepszych przyjaciół, Olgą i Sebastianem stworzyła firmę, która całkiem nieźle prosperuje. Dodatkowo jest wolontariuszką w fundacji pomagającej dzieciom. Prywatnie ma chłopaka, który pracuje za granicą. Jednak do pełni szczęścia czegoś jej brakuje. I jak się okazuje, będzie brakować jej tego dłużej.

Michał jest twardo stąpającym po ziemi mężczyzną. Ma swoją firmę budowlaną oraz tajemniczą przeszłość,o której nie chce mówić.

Gdy poznaje szaloną Majkę szybko zaczyna mu na niej zależeć. Czy jednak ona potrafi traktować ich relacje poważnie? 

Pozornie szaleństwa Majki stawiają ją w świetle rozrywkowej, płytkiej dziewczyny. Jednak pod tymi pozorami kryje się wrażliwa, honorowa i zaradna osóbka.

"Dotyk" jest właśnie taki jak jego główna bohaterka. Z pozoru lekki, a w głębi wartościowy, ukazujący piękne oblicza przyjaźni, lojalności, poświęcenia i oczywiście miłości.

Powieść czyta się przyjemnie, nie ma tu miejsca na nudne opisy czy wielostronicowe wynurzenia bohaterów. Sami bohaterowie zaś, są pełni życia, na wskroś prawdziwi ze swoimi zaletami i wadami.   Nie sposób ich nie polubić. A na łamach powieści można spotkać także bohaterów "Zmysłów", więc fani poprzedniej książki otrzymają taki bonusik od autorki.

Podsumowując; po ten tytuł warto sięgnąć.  Zadowolone z lektury będą zwłaszcza romantyczne dusze, ale i innym czytelniczkom powinna się ta książka spodobać.


                               Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.


Etykiety:

Komentarze

  1. Agnieszka Kaniuk2 sierpnia 2021 05:37

    Przeczytam tę książkę.

    OdpowiedzUsuń
  2. Izabela Wyszomirska2 sierpnia 2021 06:37

    Niebawem i ja napiszę o tej książce 😉

    OdpowiedzUsuń
  3. Kinga2 sierpnia 2021 23:36

    Książka Zmysły jeszcze przede mną. Być może przeczytam obydwie. :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Thieving Books3 sierpnia 2021 06:46

    Przyłączam się do polecenia :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Karolajna3 sierpnia 2021 07:06

    Z chęcią przeczytam tę książkę, mogłaby mi się spodobać. ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Taki jest świat3 sierpnia 2021 12:21

    Świetnie czytało się tę książkę :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Kamila5 sierpnia 2021 03:18

    Książka wydaje się przyjemna, a na taką zawsze znajdę czas. :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Alicja S.6 sierpnia 2021 23:01

    Książki Gołębiewskiej cały czas jeszcze czekają na ich przeczytanie przeze mnie .. :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Taki jest świat8 sierpnia 2021 03:40

    Dobra lektura :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kachna

Kachna jest młoda. Kachna jest pogubiona. Kachna jest zbuntowana. Tytułowa bohaterka jest dziewczyną z przeszłością  i to nie byle jaką. Wychowywana przez ojca dla którego była ważna tylko reputacja i kariera, popada w konflikt z prawem, na skutek czego trafia do poprawczaka. Po wyjściu na wolność nie potrafi odnaleźć się w świecie. Na szczęście pojawia się tajemniczy Karol, który niczym dobry duch zabiera ją do osady, miejsca niesamowitego, oderwanego od rzeczywistości a jednak jak najbardziej normalnego. Dziewczyna ma tam przebyć swoją resocjalizację, poukładać swoje sprawy. Pomóc ma jej w tym prowadzenie dziennika, w którym ma zapisywać swoje myśli, spostrzeżenia. Kachna na początku nikomu z mieszkańców osady nie ufa. Nie rozmawia z nikim oprócz Karola,lecz jej miłość do książek skłania ją do wizyty w miejscowej bibliotece. Tam zaprzyjaźnia się z Wolfangiem, który okaże się dla niej nie tylko bratnią duszą.Kachna dostrzega też, że pisanie sprawia jej pewną przyjemność. Od tego mome
16 komentarzy
Czytaj więcej

Nabytki biblioteczne (131)

 Dawno nie chwaliłam się moimi zdobyczami. Nie oznacza to bynajmniej, że przestałam odwiedzać bibliotekę. Co to, to nie. Jednak jakoś coraz mniej czasu mam na wszystko, a ten poświęcony na czytanie mocno mi się skurczył. Nad czym bardzo ubolewam. Ostatnio jednak przytargałam kilka wspaniałości, więc spieszę z chwaleniem się: Paryż, 1940 rok. Trzy krawcowe próbują prowadzić możliwie normalne życie w okupowanym przez nazistów mieście. Każda z nich ma pewien sekret. Poraniona przez wojnę Mireille działa w ruchu oporu; Claire została uwiedziona przez niemieckiego oficera; Vivienne zaangażowała się w coś, o czym nikomu nie może opowiedzieć… Wojna zmusza trzy młode kobiety do podejmowania niełatwych decyzji, a skrywane tajemnice narażają je na ogromne niebezpieczeństwa. Przyjaciółki wspierają się, wierzą, że są wobec siebie lojalne, lecz czy nie grozi im zdrada? Czy przetrwają ten okrutny czas, a więzi między nimi pozostaną nienaruszone? Dwa pokolenia później Harriet, angielska
10 komentarzy
Czytaj więcej

Lata miłości

Po ten tytuł sięgnęłam głównie dlatego, iż akcja rozgrywa się  w czasach gdzie królowały Dzieci Kwiaty.  A ja mam sentyment do hipisów. Na początku poznajemy Celeste, która stoi u progu kariery wokalnej. Wszystko w jej życiu kręci się wokół śpiewu.  I to ta chęć zrobienia kariery, zdobycia sławy częściowo zrujnowała jej życie. Tak przynajmniej sama sądzi. Podczas jednej z szalonych nocy  pod wpływem LSD bierze udział w imprezie. Poddaje się narkotykowemu zatraceniu i uprawia seks ze świeżo poznanym piętnastolatkiem, Theodore. Owocem tej nocy jest jej córka, Lana, którą wychowuje samotnie. Stara się trzymać ją jak najdalej od  świata muzyki, chociaż wie, że dziewczynka odziedziczyła po niej piękny głos.  Całe dzieciństwo wmawiała córce, że tylko nauką i wykształceniem coś osiągnie. Lana nie ma więc przyjaciół, ani żadnych przyjemności na jakie mogą sobie pozwolić jej rówiśnicy. Po latach, gdy dziewczyna staje się kobietą, do Londynu przyjeżdża on, Theodore. Teraz właściciel winnic na p
3 komentarze
Czytaj więcej