Przejdź do głównej zawartości

Jak przechytrzyć nieboszczyka

Okładka książki Jak przechytrzyć nieboszczyka  "...Zycia nie można puścić samopas, bo się porozłazi w różne strony i wtedy człowiek się gubi..."


Co zrobić, gdy wymarzone zagraniczne wakacje okazują się totalną klapą? Oczywiście wyjście jest tylko jedno; trzeba wymarzyć sobie wakacje krajowe. Tak też robią bohaterki powieści; Lucyna i Elwira.
Prawie rok wcześniej wynajmują domek nad morzem, zaklepują sobie urlop jeszcze w czerwcu, by na plaży nie było tłumów. I w umówionym terminie stawiają się na miejscu.
Początkowo mają wątpliwości czy dobrze zrobiły. Domek okazuje się trochę inny niż ten z folderu, poza tym nikt najwyraźniej nie przygotował go pod letników. Jednak przyjaciółki postanawiają nie narzekać, tylko cieszyć się wakacjami, tym bardziej, że pogoda jak nigdy dopisuje.
Ponieważ obie, a zwłaszcza przewrażliwiona Lucyna myślą o pracy i nie mogą się w pełni wyluzować, postanawiają wyłączyć komórki i pod groźbą straszliwej kary nie włączać ich, aż do końca pobytu.
Jednak wkrótce okazuje się, że cudowne wakacje nie będą tak wspaniałe jakby dziewczyny tego oczekiwały. W szopie koło domku znajdują bowiem pewne znalezisko i to w dodatku martwe.


"...Za piękne były te wakacje - przemówiła więc Luśka, nic a nic nie zwalniając kroku - Od początku było za pięknie, za idealnie. Mogłyśmy się spodziewać, że gdzieś jest haczyk. Tylko mimo wszystko nie sądziłam, że aż taki - zakończyła płaczliwie.
- Trudności są od tego, by je pokonywać - bąknęła nie całkiem przekonana Elwira.
- Trudności?!To jest trup, a nie żadne trudności!!! Trudny do uwierzenia trup!!! - Luśka wytrącona ze stuporu, teraz dla odmiany wpadła w panikę..."


Co zrobią dziewczyny ze znalezionym nieboszczykiem? Na pewno nie to, czego można by się spodziewać, nie to, co zrobiłby na ich miejscu zwykły człowiek. Kobiety swoim zachowaniem udowadniają, że są nieźle zakręcone i ich postępowanie nigdy do sztampowych nie należało.


Jeżeli lubicie się pośmiać przy czytaniu i urocze wariatki w postaci bohaterek nie drażnią Was, to ta powieść będzie dla Was świetną zabawą. Polecam.

Komentarze

  1. Jeśli trafi w moje ręce, to chętnie przeczytam. 😊

    OdpowiedzUsuń
  2. Odpowiedzi
    1. Super. Warto naprawdę. Dobra zabawa gwarantowana.

      Usuń
  3. Myśkę że książka mogłaby mi się spodobać, a przede wszystkim poprawić humor 😊

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zdecydowanie, ta książką nadaje się na poprawę humoru.

      Usuń
  4. Świetna recenzja i dobra komedia :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kachna

Kachna jest młoda. Kachna jest pogubiona. Kachna jest zbuntowana. Tytułowa bohaterka jest dziewczyną z przeszłością  i to nie byle jaką. Wychowywana przez ojca dla którego była ważna tylko reputacja i kariera, popada w konflikt z prawem, na skutek czego trafia do poprawczaka. Po wyjściu na wolność nie potrafi odnaleźć się w świecie. Na szczęście pojawia się tajemniczy Karol, który niczym dobry duch zabiera ją do osady, miejsca niesamowitego, oderwanego od rzeczywistości a jednak jak najbardziej normalnego. Dziewczyna ma tam przebyć swoją resocjalizację, poukładać swoje sprawy. Pomóc ma jej w tym prowadzenie dziennika, w którym ma zapisywać swoje myśli, spostrzeżenia. Kachna na początku nikomu z mieszkańców osady nie ufa. Nie rozmawia z nikim oprócz Karola,lecz jej miłość do książek skłania ją do wizyty w miejscowej bibliotece. Tam zaprzyjaźnia się z Wolfangiem, który okaże się dla niej nie tylko bratnią duszą.Kachna dostrzega też, że pisanie sprawia jej pewną przyjemność. Od tego mome

Nabytki biblioteczne (131)

 Dawno nie chwaliłam się moimi zdobyczami. Nie oznacza to bynajmniej, że przestałam odwiedzać bibliotekę. Co to, to nie. Jednak jakoś coraz mniej czasu mam na wszystko, a ten poświęcony na czytanie mocno mi się skurczył. Nad czym bardzo ubolewam. Ostatnio jednak przytargałam kilka wspaniałości, więc spieszę z chwaleniem się: Paryż, 1940 rok. Trzy krawcowe próbują prowadzić możliwie normalne życie w okupowanym przez nazistów mieście. Każda z nich ma pewien sekret. Poraniona przez wojnę Mireille działa w ruchu oporu; Claire została uwiedziona przez niemieckiego oficera; Vivienne zaangażowała się w coś, o czym nikomu nie może opowiedzieć… Wojna zmusza trzy młode kobiety do podejmowania niełatwych decyzji, a skrywane tajemnice narażają je na ogromne niebezpieczeństwa. Przyjaciółki wspierają się, wierzą, że są wobec siebie lojalne, lecz czy nie grozi im zdrada? Czy przetrwają ten okrutny czas, a więzi między nimi pozostaną nienaruszone? Dwa pokolenia później Harriet, angielska

Lata miłości

Po ten tytuł sięgnęłam głównie dlatego, iż akcja rozgrywa się  w czasach gdzie królowały Dzieci Kwiaty.  A ja mam sentyment do hipisów. Na początku poznajemy Celeste, która stoi u progu kariery wokalnej. Wszystko w jej życiu kręci się wokół śpiewu.  I to ta chęć zrobienia kariery, zdobycia sławy częściowo zrujnowała jej życie. Tak przynajmniej sama sądzi. Podczas jednej z szalonych nocy  pod wpływem LSD bierze udział w imprezie. Poddaje się narkotykowemu zatraceniu i uprawia seks ze świeżo poznanym piętnastolatkiem, Theodore. Owocem tej nocy jest jej córka, Lana, którą wychowuje samotnie. Stara się trzymać ją jak najdalej od  świata muzyki, chociaż wie, że dziewczynka odziedziczyła po niej piękny głos.  Całe dzieciństwo wmawiała córce, że tylko nauką i wykształceniem coś osiągnie. Lana nie ma więc przyjaciół, ani żadnych przyjemności na jakie mogą sobie pozwolić jej rówiśnicy. Po latach, gdy dziewczyna staje się kobietą, do Londynu przyjeżdża on, Theodore. Teraz właściciel winnic na p