Dwie drogi - recenzja przedpremierowa

"Dwie drogi" to przedostatni tom historii Łucji i Dymitra. Nasi bohaterowie zmagają się ze swoimi problemami. Każde z nich wiedzie osobne życie i stara się na swój sposób poukładać wszystkie sprawy.
Łucja mieszka w Hiszpanii, układa sobie życie z Alexem, który świata poza nią nie widzi. Ciesząc się udanym związkiem i macierzyństwem prawie zapomniała o Dymitrze i tym, co ją z nim łączyło.

"... Nie kochałam Dymitra. Był dla mnie tępym, zapatrzonym w siebie gnojkiem. Dziękowałam Bogu, że przeniosłam się do Hiszpanii. Tutaj znalazłam szczęście, miłość i dom. Nie chciałam wracać do przeszłości..."

Dymitr dochodzi do siebie po wypadku. Jego ojciec liczy, że fakt, ze ledwo wymknął się śmierci, spowoduje w nim zmianę, wzbudzi refleksje. Nic z tego. Dymitr zdaje się być niereformowalny. Musi się stać jeszcze wiele złego, by jego serce z kamienia zaczęło kruszeć.

"...- O kim mówisz?
- O Łucji! O pieprzonej Łucji, która siedzi w mojej głowie od pięciu pieprzonych lat! Nie potrafię o niej zapomnieć. Widzę ją wszędzie. Nawet kiedy się kąpię i zamykam oczy, czuję jej obecność przy sobie. Chciałbym o niej zapomnieć, ale kurwa, nie potrafię! - stwierdziłem sfrustrowany..."

Czy losy tych dwojga się jeszcze zetkną? Czy będą sobie spokojnie spojrzeć w oczy, wybaczyć? A może to już zamknięty rozdział? Co z ich córką, czy będzie okazja, by spotkała i poznała swojego biologicznego ojca? I co ważniejsze, czy on w końcu zaakceptuje fakt, że nim jest?
Mnóstwo pytań, na które odpowiedzi częściowo pojawiają się w tym tomie cyklu, jednak większość z nich zapewne autorka szykuje na sam koniec.
Przyznaję, że jestem bardzo ciekawa finału. W tej części dużo się działo,emocje buzowały niczym bąbelki w szampanie. To, co będzie dalej?
Ale, żeby nie było za słodko, w powieści było coś, co nie do końca mi się podobało. Postać Alexa- faceta idealnego. Rozumiem jego ślepe zakochanie w Łucji i szlachetne serce i chęć czynienia dobrze. Jednak autorka nieco przesadziła z jego zaletami, bo wad on żadnych zdaje się nie mieć. Przynajmniej żadna wada nie została pokazana. Jest przystojny, seksowny,czuły, opiekuńczy, bogaty cierpliwy, wyrozumiały i bardzo bogaty.... i można tak wyliczać i wyliczać. Przez to, jego postać wydaje się nieprawdziwa, trochę sztuczna, w ogóle nie realna. Oczywiście każda kobieta marzy o takim księciu z bajki, ale jak wiadomo, życie to nie bajka.
Jeżeli jednak przymkniemy na to oko, to specjalnie nie możemy się do niczego przyczepić. Każdy tom "Rozchwianych" zdaje się być lepszy od swojego poprzednika, dlatego aż mnie świerzbią z niecierpliwości ręce, by poznać część kończącą serię.

Kachna

Kachna jest młoda. Kachna jest pogubiona. Kachna jest zbuntowana. Tytułowa bohaterka jest dziewczyną z przeszłością i to nie byle jaką. Wychowywana przez ojca dla którego była ważna tylko reputacja i kariera, popada w konflikt z prawem, na skutek czego trafia do poprawczaka. Po wyjściu na wolność nie potrafi odnaleźć się w świecie. Na szczęście pojawia się tajemniczy Karol, który niczym dobry duch zabiera ją do osady, miejsca niesamowitego, oderwanego od rzeczywistości a jednak jak najbardziej normalnego. Dziewczyna ma tam przebyć swoją resocjalizację, poukładać swoje sprawy. Pomóc ma jej w tym prowadzenie dziennika, w którym ma zapisywać swoje myśli, spostrzeżenia. Kachna na początku nikomu z mieszkańców osady nie ufa. Nie rozmawia z nikim oprócz Karola,lecz jej miłość do książek skłania ją do wizyty w miejscowej bibliotece. Tam zaprzyjaźnia się z Wolfangiem, który okaże się dla niej nie tylko bratnią duszą.Kachna dostrzega też, że pisanie sprawia jej pewną przyjemność. Od tego mome

Czytaj więcej

Nabytki biblioteczne (131)

Dawno nie chwaliłam się moimi zdobyczami. Nie oznacza to bynajmniej, że przestałam odwiedzać bibliotekę. Co to, to nie. Jednak jakoś coraz mniej czasu mam na wszystko, a ten poświęcony na czytanie mocno mi się skurczył. Nad czym bardzo ubolewam. Ostatnio jednak przytargałam kilka wspaniałości, więc spieszę z chwaleniem się: Paryż, 1940 rok. Trzy krawcowe próbują prowadzić możliwie normalne życie w okupowanym przez nazistów mieście. Każda z nich ma pewien sekret. Poraniona przez wojnę Mireille działa w ruchu oporu; Claire została uwiedziona przez niemieckiego oficera; Vivienne zaangażowała się w coś, o czym nikomu nie może opowiedzieć… Wojna zmusza trzy młode kobiety do podejmowania niełatwych decyzji, a skrywane tajemnice narażają je na ogromne niebezpieczeństwa. Przyjaciółki wspierają się, wierzą, że są wobec siebie lojalne, lecz czy nie grozi im zdrada? Czy przetrwają ten okrutny czas, a więzi między nimi pozostaną nienaruszone? Dwa pokolenia później Harriet, angielska

Czytaj więcej

Lata miłości

Po ten tytuł sięgnęłam głównie dlatego, iż akcja rozgrywa się w czasach gdzie królowały Dzieci Kwiaty. A ja mam sentyment do hipisów. Na początku poznajemy Celeste, która stoi u progu kariery wokalnej. Wszystko w jej życiu kręci się wokół śpiewu. I to ta chęć zrobienia kariery, zdobycia sławy częściowo zrujnowała jej życie. Tak przynajmniej sama sądzi. Podczas jednej z szalonych nocy pod wpływem LSD bierze udział w imprezie. Poddaje się narkotykowemu zatraceniu i uprawia seks ze świeżo poznanym piętnastolatkiem, Theodore. Owocem tej nocy jest jej córka, Lana, którą wychowuje samotnie. Stara się trzymać ją jak najdalej od świata muzyki, chociaż wie, że dziewczynka odziedziczyła po niej piękny głos. Całe dzieciństwo wmawiała córce, że tylko nauką i wykształceniem coś osiągnie. Lana nie ma więc przyjaciół, ani żadnych przyjemności na jakie mogą sobie pozwolić jej rówiśnicy. Po latach, gdy dziewczyna staje się kobietą, do Londynu przyjeżdża on, Theodore. Teraz właściciel winnic na p

Czytaj więcej

drukowanachatka

Szukaj na tym blogu