Przejdź do głównej zawartości

Zastrzyk śmierci

Okładka książki Zastrzyk śmierci
"Zastrzyk śmierci" to kolejny tom historii o dwójce policjantów, Agacie Górskiej i Sławku Tomczyku i zarazem moje czwarte spotkanie  z twórczością pani Rogali.
Tym razem mamy do czynienia z seryjnym mordercą, który wykonuje wyroki na nieuczciwych pracodawcach. Taki jest przynajmniej główny trop policji. Jednak w miarę jak toczy się śledztwo okazuje się, że nieuczciwość wobec pracowników to nie jedyny powód ich śmierci. Ofiary łączy coś jeszcze.
Dziwnym trafem w sprawę zamieszana jest również siostra komisarza Tomczyka, siedemnastoletnia Kinga. Dziewczyna dostaje anonimy. W jaki sposób wmieszała się w sprawę? Co łączy ją z zabójcą?
Dodatkowym trickiem zastosowanym przez autorkę jest stworzenie osoby obserwatora morderstw. Ktoś bowiem widzi przestępstwo, ale nie zamierza się ujawniać ani zgłaszać tego policji. Dzięki temu zabiegowi rośnie napięcie podczas czytania. Zamiast skupieniu się  tylko na wykryciu sprawcy zabójstw, nasze myśli krążą także wokół obserwatora.




"... Mamy trzy zamordowane osoby, dwóch mężczyzn i kobietę. Wszyscy są w tym samym wieku, co może mieć znaczenie, albo być zbiegiem okoliczności. Wszyscy prowadzili swoje firmy i zostali opisani na stronie Omijać z Daleka jako nieuczciwi pracodawcy...sprawca wstrzykuje swoim ofiarom zastrzyk śmierci. Dodatkowo ofiary są teatralnie ułożone, a ich ciała przymocowane w sposób, który jest charakterystyczny dla tego typu egzekucji..."


Bardzo lubię kryminały, w których nie chodzi tylko o to, by krew lała się strumieniami, a trup słał gęsto. Ważna jest fabuła, sposób prowadzenia narracji i bohaterowie, których nie sposób nie lubić. Po raz kolejny Małgorzata Rogala zachwyciła mnie swoją książką. A przez zakończenie doprowadziła mnie do rozstroju nerwowego, rozpalając moją ciekawość do stanu wrzenia. Teraz muszę szybko dorwać kolejny tom, bo boję się, że nie będę mogła skupić się porządnie na żadnej lekturze.
Polecam.

Komentarze

  1. Mega się cieszę, że jesteś zadowolona z lektury, ponieważ sama zaraz biorę się za twórczość tej autorki - liczę, że się nie zawiodę ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie ma opcji, że się zawiedziesz. Na pewno Ci się spodoba:-)

      Usuń
    2. To dobrze, ponieważ zamówiłam wszystkie tomy tej autorki - w ciemno! O.o

      Usuń
    3. Zaimponowałaś mi:) Chociaż ryzyko nie było wielkie;)

      Usuń
  2. Ja również chcę wreszcie poznać twórczość tej autorki.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kachna

Kachna jest młoda. Kachna jest pogubiona. Kachna jest zbuntowana. Tytułowa bohaterka jest dziewczyną z przeszłością  i to nie byle jaką. Wychowywana przez ojca dla którego była ważna tylko reputacja i kariera, popada w konflikt z prawem, na skutek czego trafia do poprawczaka. Po wyjściu na wolność nie potrafi odnaleźć się w świecie. Na szczęście pojawia się tajemniczy Karol, który niczym dobry duch zabiera ją do osady, miejsca niesamowitego, oderwanego od rzeczywistości a jednak jak najbardziej normalnego. Dziewczyna ma tam przebyć swoją resocjalizację, poukładać swoje sprawy. Pomóc ma jej w tym prowadzenie dziennika, w którym ma zapisywać swoje myśli, spostrzeżenia. Kachna na początku nikomu z mieszkańców osady nie ufa. Nie rozmawia z nikim oprócz Karola,lecz jej miłość do książek skłania ją do wizyty w miejscowej bibliotece. Tam zaprzyjaźnia się z Wolfangiem, który okaże się dla niej nie tylko bratnią duszą.Kachna dostrzega też, że pisanie sprawia jej pewną przyjemność. Od tego mome

Nabytki biblioteczne (131)

 Dawno nie chwaliłam się moimi zdobyczami. Nie oznacza to bynajmniej, że przestałam odwiedzać bibliotekę. Co to, to nie. Jednak jakoś coraz mniej czasu mam na wszystko, a ten poświęcony na czytanie mocno mi się skurczył. Nad czym bardzo ubolewam. Ostatnio jednak przytargałam kilka wspaniałości, więc spieszę z chwaleniem się: Paryż, 1940 rok. Trzy krawcowe próbują prowadzić możliwie normalne życie w okupowanym przez nazistów mieście. Każda z nich ma pewien sekret. Poraniona przez wojnę Mireille działa w ruchu oporu; Claire została uwiedziona przez niemieckiego oficera; Vivienne zaangażowała się w coś, o czym nikomu nie może opowiedzieć… Wojna zmusza trzy młode kobiety do podejmowania niełatwych decyzji, a skrywane tajemnice narażają je na ogromne niebezpieczeństwa. Przyjaciółki wspierają się, wierzą, że są wobec siebie lojalne, lecz czy nie grozi im zdrada? Czy przetrwają ten okrutny czas, a więzi między nimi pozostaną nienaruszone? Dwa pokolenia później Harriet, angielska

Lata miłości

Po ten tytuł sięgnęłam głównie dlatego, iż akcja rozgrywa się  w czasach gdzie królowały Dzieci Kwiaty.  A ja mam sentyment do hipisów. Na początku poznajemy Celeste, która stoi u progu kariery wokalnej. Wszystko w jej życiu kręci się wokół śpiewu.  I to ta chęć zrobienia kariery, zdobycia sławy częściowo zrujnowała jej życie. Tak przynajmniej sama sądzi. Podczas jednej z szalonych nocy  pod wpływem LSD bierze udział w imprezie. Poddaje się narkotykowemu zatraceniu i uprawia seks ze świeżo poznanym piętnastolatkiem, Theodore. Owocem tej nocy jest jej córka, Lana, którą wychowuje samotnie. Stara się trzymać ją jak najdalej od  świata muzyki, chociaż wie, że dziewczynka odziedziczyła po niej piękny głos.  Całe dzieciństwo wmawiała córce, że tylko nauką i wykształceniem coś osiągnie. Lana nie ma więc przyjaciół, ani żadnych przyjemności na jakie mogą sobie pozwolić jej rówiśnicy. Po latach, gdy dziewczyna staje się kobietą, do Londynu przyjeżdża on, Theodore. Teraz właściciel winnic na p