Przejdź do głównej zawartości

Sekrety letniej nocy

  "...Nie ma afrodyzjaku skuteczniejszego niż koniec sezonu..."

Muszę przyznać, że rzadko sięgam po typowe romanse. Raczej wolę takie z domieszką sensacji, thrillera lub kryminału. Nie przypuszczałam więc, że spodoba mi się książka tego typu.
Do "Sekretów letniej nocy" zachęcił mnie fakt, że akcja powieści toczy się w czasach, które bardzo lubię czyli w okresie wiktoriańskim.
Annabelle jest młodą, zubożałą panną na wydaniu. Po śmierci ojca jej rodzina straciła majątek i jedyną nadzieją na odkucie się jest wżenienie się w bogatą familię. Niestety problem w tym, że nikt nie chce żenić się z panną bez posagu. Przed Annabelle ostatni sezon bali i przyjęć i co najwyżej może zostać czyjąś utrzymanką.
Uroda dziewczyny jest na tyle duża, że przyciąga Simona Hunta, syna rzeźnika. Jest on przedsiębiorcą i bardzo szybko się wzbogacił. Minusem jest brak tyłu arystokratycznego, co skreśla go w oczach praktycznie każdej panny. Annabelle również gardzi jego zalotami.
Jest na tyle zdeterminowana,aby znaleźć męża, że razem z trzema dziewczynami, które podczas niejednego balu podpierają ściany zawiązuję umowę.

"... - Pytanie brzmi, czy tak rozpaczliwie pragniemy złapać męża, że posuniemy się przy tym do wszystkiego?
- Ja tak - odparła Annabelle bez wahania.
- My również - dodała radośnie Daisy..."

"...Mężczyźni  oczekują, że zostaną oszukani w tej kwestii. To ich najbardziej uszczęśliwia. Gdybyśmy były nimi szczere całą idea małżeństwa stałaby się dla nich zbyt niepokojąca i żaden nigdy by się na to nie poważył..."

Czy rzeczywiście dziewczęta nie cofną się przed niczym? Czy może Annabelle jednak dojrzy coś więcej niż pieniądze i tytuły?
Powiem szczerze, że jestem pod urokiem tego romansu. Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie. Ani przez chwilę się nie nudziłam.  Co więcej byłam żywo zainteresowana zmaganiami głównej bohaterki.
Z pewnością nie żałuję, że zdecydowałam się na przeczytanie tej powieści. A kto wie, może poszukam także innych książek  Lisy Kleypas?


Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka 

Komentarze

  1. Bardzo przyjemna lektura, mnie urzekła ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Zdecydowanie nie przepadam za romansami, chociaż ten mnie czymś zachęca. Może to ta cudna okładka, a może całkiem interesujący zarys fabuły? Kto wie, może wkrótce znajdę tę książkę w odmętach biblioteki? :)

    Królowa Książek zaprasza do swego królestwa!

    OdpowiedzUsuń
  3. Klimat przypomina mi trochę "Rozważną i romantyczną". Mam tę książkę od dawna na czytniku i zamierzam przeczytać, ale musi jeszcze chwilę poczekać na swoją kolej. Pozdrawiam. :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. też odniosła takie wrażenie, zauważyłam podobienstwo

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kachna

Kachna jest młoda. Kachna jest pogubiona. Kachna jest zbuntowana. Tytułowa bohaterka jest dziewczyną z przeszłością  i to nie byle jaką. Wychowywana przez ojca dla którego była ważna tylko reputacja i kariera, popada w konflikt z prawem, na skutek czego trafia do poprawczaka. Po wyjściu na wolność nie potrafi odnaleźć się w świecie. Na szczęście pojawia się tajemniczy Karol, który niczym dobry duch zabiera ją do osady, miejsca niesamowitego, oderwanego od rzeczywistości a jednak jak najbardziej normalnego. Dziewczyna ma tam przebyć swoją resocjalizację, poukładać swoje sprawy. Pomóc ma jej w tym prowadzenie dziennika, w którym ma zapisywać swoje myśli, spostrzeżenia. Kachna na początku nikomu z mieszkańców osady nie ufa. Nie rozmawia z nikim oprócz Karola,lecz jej miłość do książek skłania ją do wizyty w miejscowej bibliotece. Tam zaprzyjaźnia się z Wolfangiem, który okaże się dla niej nie tylko bratnią duszą.Kachna dostrzega też, że pisanie sprawia jej pewną przyjemność. Od tego mome

Nabytki biblioteczne (131)

 Dawno nie chwaliłam się moimi zdobyczami. Nie oznacza to bynajmniej, że przestałam odwiedzać bibliotekę. Co to, to nie. Jednak jakoś coraz mniej czasu mam na wszystko, a ten poświęcony na czytanie mocno mi się skurczył. Nad czym bardzo ubolewam. Ostatnio jednak przytargałam kilka wspaniałości, więc spieszę z chwaleniem się: Paryż, 1940 rok. Trzy krawcowe próbują prowadzić możliwie normalne życie w okupowanym przez nazistów mieście. Każda z nich ma pewien sekret. Poraniona przez wojnę Mireille działa w ruchu oporu; Claire została uwiedziona przez niemieckiego oficera; Vivienne zaangażowała się w coś, o czym nikomu nie może opowiedzieć… Wojna zmusza trzy młode kobiety do podejmowania niełatwych decyzji, a skrywane tajemnice narażają je na ogromne niebezpieczeństwa. Przyjaciółki wspierają się, wierzą, że są wobec siebie lojalne, lecz czy nie grozi im zdrada? Czy przetrwają ten okrutny czas, a więzi między nimi pozostaną nienaruszone? Dwa pokolenia później Harriet, angielska

Lata miłości

Po ten tytuł sięgnęłam głównie dlatego, iż akcja rozgrywa się  w czasach gdzie królowały Dzieci Kwiaty.  A ja mam sentyment do hipisów. Na początku poznajemy Celeste, która stoi u progu kariery wokalnej. Wszystko w jej życiu kręci się wokół śpiewu.  I to ta chęć zrobienia kariery, zdobycia sławy częściowo zrujnowała jej życie. Tak przynajmniej sama sądzi. Podczas jednej z szalonych nocy  pod wpływem LSD bierze udział w imprezie. Poddaje się narkotykowemu zatraceniu i uprawia seks ze świeżo poznanym piętnastolatkiem, Theodore. Owocem tej nocy jest jej córka, Lana, którą wychowuje samotnie. Stara się trzymać ją jak najdalej od  świata muzyki, chociaż wie, że dziewczynka odziedziczyła po niej piękny głos.  Całe dzieciństwo wmawiała córce, że tylko nauką i wykształceniem coś osiągnie. Lana nie ma więc przyjaciół, ani żadnych przyjemności na jakie mogą sobie pozwolić jej rówiśnicy. Po latach, gdy dziewczyna staje się kobietą, do Londynu przyjeżdża on, Theodore. Teraz właściciel winnic na p